Om maar eens met de deur in huis te vallen: de titel is één van de grootste valkuilen van de service-medewerker/ de KCC-agent/ binnendienstmedewerker. Dat is ook niet zo gek. Je zult het wellicht herkennen als teamleider: vrijwel iedereen die voor haar of zijn werk dagelijks de telefoon opneemt, is in meer of mindere mate hulpvaardig, oplossingsgericht. Servicemensen zijn vaak ook doeners, aanpakkers.

De wereld zit vol met spiegels.

We noemen ze ook wel mensen.

Ieder mens – dieren zijn er trouwens ook verrassend goed in! – is een wandelende spiegel voor jou.

Een ander laat jou als het ware zien wat er zich in jou afspeelt.

Net als wanneer je door een spiegelpaleis loopt. In de ene spiegel zie je jezelf groot, in de andere klein. Sommige spiegels geven je het idee dat je dik bent, in andere lijk je dun. Naar sommige spiegels kijk je liever dan naar andere. Terwijl je toch zou zweren dat jij één een dezelfde persoon bent die voorbij al die spiegels loopt.

Met mensen net zo. De een geeft je het gevoel dat je niet begrepen wordt, de ander geeft je een prettig en zeker gevoel. De een roept weerstand bij je op waardoor je snel doorloopt, bij de ander blijf je langer staan om te kijken.

Je bent niet de spiegel.

In mijn vorige blog over dit onderwerp (lees ‘m eventueel hier) kwam ik tot de stelling:

Het gaat om het effect van je communicatie.

Niet alleen wat je zegt is belangrijk, vooral ook hoe je het zegt, met welke intentie en in welke vorm.

Dat geldt niet alleen voor je mondelinge communicatie, juist ook voor de schriftelijke. En hoe je het ook wendt of keert: de afgelopen jaren is de aandacht voor de kracht van het geschreven woord afgenomen. Zeker in de bedrijfsomgeving. En in het woord aandacht ligt ook meteen de kern.

Met hoeveel aandacht schrijf je een tekst?

Laten we hier vooral eens kijken naar spelling en grammatica.

Taal.

Zo’n dingetje.

En dan bedoel ik hier in het bijzonder de geschreven taal.

Een vraag die me onlangs werd gesteld in een training is deze: “Is het echt zo belangrijk of je je d’s en t’s helemaal goed gebruikt?”

Ken je dat?

Dat je iets graag helemaal perfect wilt doen? Vooral als je met een nieuwe of grote taak bezig bent?

Je kunt met redelijke zekerheid zeggen dat iedereen op één of meerdere terreinen last heeft van perfectionisme.

Maar eh.. wat is nu eigenlijk het probleem?  

Zo’n jaar waarin je je afvraagt wat nu werkelijk belangrijk is.

Of misschien heb je wel keihard doorgerend, was het vooral overleven en kom je pas nu aan die vraag toe.

Misschien was je wel ziek of zorgde je voor iemand in je directe omgeving.

Misschien ging je bedrijf failliet.

Misschien was het qua omzet een topjaar.

Misschien had je je beste idee ooit.

Weerstand! Iets niet willen. O zo moeilijk,
maar toch: als je er goed mee om kunt gaan, zijn tevreden klanten je deel. In ‘het monster van de weerstand’ ging ik al in op de diepere oorzaken en principes onder weerstand. Deze blog geeft concrete handvatten die je kunnen helpen om op een positieve manier om te gaan met weerstand. Onder weerstand ligt namelijk vaak een mooie verkoopkans.

Online sales, hoe dan?

Je kunt je huis niet uit. En als je dat wel doet, ga je niet harder dan 100 per uur.

Dit lijkt hét moment om na te denken over sales op afstand.

Verkopen lijkt vaak te gaan over winnen. Winnen van de ander of van de concurrent. Maar als je bezig bent met winnen, verlies je de basis van verkoop uit het oog: verbinding. Een verbinding tot stand brengen is niet altijd makkelijk, maar staat vrijwel altijd garant voor succes. Hoe breng je verbinding met een (potentiële) klant tot stand en hoe voer je een succesvol verkoopgesprek? Volgens ons zijn daarvoor de onderstaande aspecten van belang.

Onzekerheid, geen sexy onderwerp.

Het is iets dat koste wat kost vermeden dient te worden. De verkoopwereld is van oudsher bevolkt door mannen. En dan vooral mannen die zich graag laten voorstaan op hun kracht, die willen winnen van de ander. De klassieke verkoper is zeker van zijn zaak, toch? Dan heb je dus niets aan zwakte, onzekerheid, twijfel, verliezen. Gadverdamme. Nee. Die poetsen we weg. Ontkennen we glashard. Verbloemen we, overschreeuwen we. Nobody likes a loser, right! Haha, hier, nog een grap, pak aan.